O Programie

Program KAN C.O. jest przeznaczony do graficznego wspomagania projektowania nowych instalacji c.o., regulacji istniejących instalacji (np. w budynkach ocieplonych) oraz do projektowania sieci przewodów w instalacjach wody lodowej. Istotną cechą programu jest możliwość umieszczania wielu źródeł czynnika grzewczego (chłodniczego) w jednym projekcie, co znajduje zastosowanie przy projektowaniu m.in. instalacji czterorurowych.

Nowe funkcje programu KAN C.O. 6.0 Pro

•  Możliwość importu podkładów budowlanych z programu Autodesk® Revit® przez plik gbXML,
•  Możliwość eksportu danych o zaprojektowanej instalacji do Autodesk® Revit®.

INDEX

Charakterystyka programu

Program umożliwia wykonanie pełnych obliczeń hydraulicznych instalacji, w ramach których:

• Dobiera średnice przewodów.
• Określa opory hydrauliczne poszczególnych obiegów, z uwzględnieniem ciśnienia grawitacyjnego wynikającego z ochłodzenia wody w przewodach i odbiornikach ciepła.
• Podaje całkowite straty ciśnienia w instalacji.
• Redukuje nadmiary ciśnienia w obiegach poprzez dobór nastaw wstępnych zaworów lub dobór średnic otworów kryz dławiących. Uwzględnia konieczność zapewnienia odpowiedniego oporu hydraulicznego działki.
• Dobiera nastawy regulatorów różnicy ciśnienia zainstalowanych w miejscach wybranych przez projektanta (podstawa pionu, gałąź instalacji itd.).
• Automatycznie uwzględnia wymagania odnośnie autorytetów zaworów termostatycznych (odpowiednie spadki ciśnienia na zaworach).
• Dobiera wymiennikowe węzły mieszkaniowe, (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej).
• Dobiera bufory cieplne współpracujące z węzłami mieszkaniowymi, (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej).
• Dobiera grupy pompowe.
• Dobiera pompy.
• Pozwala na zastosowanie sprzęgieł hydraulicznych (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej).
• Umożliwia zastosowanie podwójnych rozdzielaczy.

Program umożliwia wykonanie obliczeń cieplnych, w ramach których:

• Określa zyski ciepła od przewodów instalacji prowadzonych przez poszczególne pomieszczenia.
• Oblicza ochłodzenie czynnika grzejnego w przewodach.
• Dla podanego zapotrzebowania na moc cieplną określa wymagane wielkości grzejników.
• Dobiera odpowiednie strumienie czynnika grzejnego dopływającego do istniejących odbiorników ciepła uwzględniając jego ochłodzenie w przewodach oraz zyski ciepła od przewodów (wariant regulacji istniejącej instalacji np. w ocieplonych budynkach).
• Uwzględnia wpływ ochłodzenia wody w przewodach na wartość ciśnienia grawitacyjnego w poszczególnych obiegach, jak również na moc cieplną odbiorników ciepła.
• Oblicza parametry projektowanych grzejników podłogowych.

W programie jest możliwe zaprojektowanie następujących instalacji:

• Instalacja pompowa.
• Układ przewodów: jednorurowy, dwururowy lub mieszany, czterorurowy.
• Czynnik grzejny lub chłodniczy: woda, glikol etylenowy, glikol propylenowy.
• Rozdział dolny, górny, układy z poziomym rozprowadzeniem przewodów, układy rozdzielaczowe.
• Grzejniki konwekcyjne, podłogowe lub ścienne.
• Samoczynne zawory odpowietrzające (nie może być sieci odpowietrzającej).
• Zwykłe lub termostatyczne zawory grzejnikowe.
• Regulacja wstępna za pomocą zaworów z nastawami wstępnymi lub kryz.
• Stabilizacja różnicy ciśnienia za pomocą stabilizatorów dławiących.
• Możliwość stosowania regulatorów przepływu.

Baza danych katalogowych programu zawiera informacje na temat rur, armatury i grzejników. Jest w ciągłym rozwoju.
W jednym projekcie można jednocześnie stosować armaturę, rury i grzejniki różnych firm.
Program C.O. daje możliwość projektowania bardzo dużych instalacji (nawet 140 pionów i 12000 grzejników). Dostarczona z programem biblioteka typowych fragmentów rysunku (bloków) takich jak pionopiętra, elementy układów mieszkaniowych i rozdzielaczowych pozwala
na szybkie tworzenie rozwinięcia. Ponadto użytkownik może definiować praktycznie nieograniczoną liczbę własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Bloki takie mogą być następnie wykorzystywane w kolejnych projektach. Dzięki funkcji powielania dowolnych elementów rysunku można np. wprowadzić fragment rozwinięcia instalacji na całej kondygnacji (kolejne piony lub układy mieszkaniowe), a następnie automatycznie utworzyć rozwinięcie i dane dla następnych kondygnacji.

Poniższa tabela przedstawia funkcje programu KAN C.O. w zależności od jego wersji

	3.6	3.8	4.0 basic	4.1 basic	6.0 basic	6.0 Pro
Import podkładów budowlanych z Autodesk® Revit®
Eksport projektu instalacji do Autodesk® Revit®
Trójwymiarowa wizualizacja instalacji (zobacz wymagania sprzętowe)
Możliwość kontroli poprawności układu kondygnacji
Automatyczne rysowanie wężownicy ogrzewania podłogowego
Możliwość projektowania instalacji z węzłami mieszkaniowymi
Możliwość stosowania buforów ciepła współpracujących z węzłami mieszkaniowymi
Możliwość stosowania sprzęgieł hydraulicznych
Projektowanie instalacji jednorurowych
Tworzenie zestawienia kształtek
Regulacja istniejących instalacji
Projektowanie nowych instalacji
Projektowanie instalacji czterorurowej
Projektowanie instalacji tradycyjnej dwururowej
Projektowanie na rzutach
Projektowanie na rozwinięciach
Wczytywanie podkładów budowlanych z wynikami obciążenia cieplnego z programu KAN OZC
Wczytywanie listy pomieszczeń z wynikami obciążenia cieplnego z programu KAN OZC
Możliwość rysowania podkładów budowlanych (ścian, okien i drzwi)
Automatyczne tworzenie rozwinięć pionów na podstawie rysunków rzutów
Wizualizacja obiegów krytycznych
System dziedziczenia danych domyślnych
Edytor Graficzny
Linie pomocnicze wskazujące charakterystyczne punkty
Rysowanie przewodów parami (zasilanie - powrót)
Rysowanie przewodów linią ciągłą łamaną
Automatyczne wstawianie grzejników pod oknami
Automatyczne podłączanie grzejników do przewodów rozprowadzających
Powielanie fragmentów rysunków w ramach kondygnacji i na następne kondygnacje
Tworzenie lustrzanych odbić części rysunków
Gotowe bloki typowych części instalacji
Możliwość tworzenia własnych bloków
Rozszerzone funkcje edycyjne w tabelach
Funkcja "Znajdź i Zastąp" w tabelach
Diagnostyka błędów
Rozszerzona diagnostyka błędów
Definiowanie danych domyślnych dla wszystkich rodzajów urządzeń
Zdjęcia katalogowe wybranych urządzeń w podpowiedziach w tabeli
Projektowanie grzejników podłogowych
Uwzględnianie jako mocy grzejnika zysków ciepła z doprowadzeń do grzejników podłogowych
Niezależny od projektu kalulator ogrzewania podłogowego
Dobieranie średnic i rozstawu rur w grzejnikach podłogowych
Dobieranie średnic przewodów w instalacji
Dobieranie grzejników (katalog 55 tys.)
Dobieranie armatury
Obliczanie całkowitej straty ciśnienia w instalacji
Redukcja nadmiaru ciśnienia w obiegach poprzez dobór nastaw wstępnych zaworów lub dobór kryz dławiących
Dobieranie nastaw regulatorów różnicy ciśnienia i przepływu
Uwzględnianie wymagania odnośnie autorytetów zaworów termostatycznych
Dobieranie grup pompowych
Dobieranie pompy
Możliwość zastosowania podwójnych rozdzielaczy

Wprowadzanie danych

Dane do programu mogą być wprowadzane w formie graficznej na rzutach i rozwinięciach. Niezbędne informacje na temat rysowanych elementów wprowadzane są do tabel powiązanych z rzutem lub rozwinięciem. Dzięki temu istnieje możliwość szybkiego edytowania zarówno pojedynczych przewodów, grzejników, armatury, jak i całych zaznaczonych grup. Z każdym wprowadzonym elementem związany jest system kontroli poprawności oraz system pomocy pozwalający na uzyskanie informacji o wprowadzanej wielkości lub przywołanie odpowiednich danych katalogowych.

W celu usprawnienia wprowadzania danych program wyposażono w:

• Możliwość jednoczesnego edytowania wielu elementów instalacji.
• Możliwość korzystania z gotowych bloków.
• Inteligentne funkcje powielania dowolnych fragmentów rysunku w poziomie (systemy mieszkaniowe) i w pionie (tradycyjne układy pionowe) wraz z właściwym numerowaniem pomieszczeń i działek.
• Możliwość definiowania nieograniczonej liczby własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku.
• Szybki dostęp do informacji pomocniczych związanych z wprowadzanymi wielkościami.
• System rozwijanych przycisków usprawniający dostęp do najczęściej używanych elementów instalacji.
• Funkcję dynamicznego powiązania danych z rysunku z odpowiednimi danymi w tabeli.
• System wspomagający łączenie armatury, grzejników i innych elementów instalacji za pomocą przewodów.
• Automatyczne tworzenie układu pionów na podstawie rzutów.
• Edytowanie danych w formie tabelarycznej dające możliwość indywidualnego ustalania parametrów wielu jednocześnie zaznaczonych elementów rysunku. Dynamiczne powiązanie rysunku z tabelą danych sprawia, że aktualnie edytowany w tabeli element zostaje wyróżniony na rozwinięciu.

Kontrola poprawności wprowadzanych danych

• Z każdym wprowadzonym elementem związany jest system kontroli poprawności oraz system pomocy pozwalający na uzyskanie informacji o wprowadzanej wielkości lub na przywołanie odpowiednich danych katalogowych.
• Program alarmuje o nieprawidłowościach hydraulicznych w projektowanej instalacji.

.

Edytor graficzny

Do powstania projektu niezbędny jest rysunek z naniesionymi strefami pomieszczeń.
Można je narysować w programie ręcznie lub wczytać razem z podkładami z programu OZC. Jeżeli w programie OZC został stworzony trójwymiarowy model budynku, to do programu C.O. zostaną wczytane rysunki wraz z wynikami. Budynek wprowadzony tabelarycznie zostanie wczytany jako lista pomieszczeń z wynikami.

Najbardziej komfortowy tryb pracy pozwalający w pełni wykorzystać możliwości  współpracy między programami OZC i C.O.

1. Wczytanie do programu OZC podkładów budowlanych z plików np. DWG, DXF, WMF, JPG.
2. Narysowanie w programie OZC modelu budynku oraz wykonanie obliczeń cieplnych.
3. Wczytanie do programu C.O. wyników z programu OZC (wartości obciążenia cieplnego oraz rzutów kondygnacji).
4. Narysowanie instalacji w programie C.O. i przeprowadzenie obliczeń.

Projektowanie instalacji może się odbywać tylko na  rozwinięciu, tylko na rzutach lub częściowo na rzutach i częściowo na rozwinięciu. W przypadku rysowania na rzutach program C.O. automatycznie tworzy proste rozwinięcie pionów, „spinające” poszczególne rzuty. Program C.O. od wersji 6.0 został wyposażony w moduł trójwymiarowej wizualizacji instalacji, analogiczny do modułu wizualizacji budynku, dostępnego w programie KAN OZC, począwszy od wersji 6.0.

Funkcje wspomagające rysowanie.

• Kursor myszy przybiera kształt niewielkiego obrazka adekwatnego treścią do aktualnie używanej funkcji.
• Wyświetlające się linie pomocnicze sugerują automatyczne podłączenia do charakterystycznych punktów (np. punkty przyłączeniowe grzejników).
• Przewody można rysować parami zasilanie/powrót z zadanym rozstawem, który  w razie potrzeby automatycznie dopasowuje się do podłączanych urządzeń (np. do rozstawu punktów przyłączeniowych grzejników).
• Rysowanie przewodów linią ciągłą łamaną zmniejsza liczbę wymaganych kliknięć myszy.
• Automatyczne wstawianie grzejników pod okna.
• Automatyczne podłączanie grzejników z podłączeniem dolnym do przewodów rozprowadzających.
• Możliwość powielania dowolnych fragmentów rysunku w ramach jednej kondygnacji lub na następne kondygnacje.
• Możliwość wykonywania lustrzanych odbić rysunków.
• Możliwość korzystania z gotowych bloków. Dostarczona z programem biblioteka typowych fragmentów rysunku (bloków) takich jak pionopiętra, elementy układów mieszkaniowych i rozdzielaczowych pozwala na szybkie tworzenie rozwinięcia.
• Możliwość definiowania nieograniczonej liczby własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Zdefiniowane wcześniej bloki mogą być wykorzystywane w kolejnych projektach.

System dziedziczenia danych domyślnych

Znaczna część parametrów wprowadzanych na początku definiowania budynku to dane typowe dla całego budynku (tzw. dane domyślne). Podczas wprowadzania danych ogólnych użytkownik może dla każdego urządzenia zdefiniować m.in. domyślny symbol katalogowy. Symbol ten jest przypisywany automatycznie do każdego urządzenia umieszczonego na rysunku. Zdefiniowany wcześniej domyślny symbol katalogowy można zmienić w dowolnym momencie, również po wstawieniu urządzenia na rysunek. Zmiana symbolu urządzenia w danych ogólnych spowoduje zmianę symboli wszystkich urządzeń danego typu, chyba że dla danego urządzenia został wprowadzony symbol „na sztywno”.

Dane edytowane są w tabeli co umożliwia jednoczesne określenie parametrów dla wielu elementów rysunku. Powiązanie rysunku z tabelą sprawia, że element edytowany w tabeli zostaje wyróżniony na rozwinięciu.

System dziedziczenia danych pozwala na:

• znaczną oszczędność czasu na etapie wprowadzania danych (wyeliminowana jest konieczność wielokrotnego wprowadzania powtarzających się danych),
• bardzo szybką zmianę danych w przypadku zmiany założeń projektowych lub tworzenia projektów wariantowych.

Projektowanie grzejników podłogowych

Program posiada wbudowany moduł projektowania grzejników podłogowych. Stanowi on integralną część graficznego systemu projektowania instalacji centralnego ogrzewania. Pierwszym etapem projektowania grzejnika podłogowego jest zdefiniowanie konstrukcji stropu, w którym znajduje się wężownica. Katalogi programu są wyposażone w dane najbardziej popularnych systemów ogrzewania podłogowego, w skład których wchodzą m.in. rury, płyty systemowe, izolacje cieplne i przeciwwilgociowe, systemy mocowania przewodów. Istnieje możliwość stworzenia całego katalogu najczęściej występujących konstrukcji, które następnie mogą być wykorzystywane w kolejnych projektach. Program wykonuje obliczenia zgodnie z polską normą PN-EN 1264. Ogrzewanie podłogowe projektowane jest na podstawie wybranego systemu mokrego lub suchego i określonej konstrukcji stropu. Dane konstrukcyjne wpisane są jako dane domyślne charakterystyczne dla wybranego producenta z możliwością indywidualnego zaprojektowania ocieplenia stropu.

Wstępne obliczanie wydajności grzejnika podłogowego można wykonać bezpośrednio po wprowadzeniu jego konstrukcji. Pozwala to na orientacyjną ocenę wydajności cieplnej grzejnika, temperatury powierzchni podłogi i innych parametrów. Otrzymane wyniki mogą być pomocne przy projektowaniu grzejników w konkretnych pomieszczeniach.

Wprowadzając grzejniki podłogowe na rozwinięciu instalacji wystarczy podać informację o typie grzejnika, udziale jego mocy w obciążeniu cieplnym pomieszczenia oraz powierzchni podłogi przeznaczonej na grzejnik. Program w trakcie obliczeń sam przyjmie odpowiedni rozstaw rurek w wężownicy, określi rzeczywistą powierzchnię grzejnika oraz długość wężownicy.

Automatyczne rysowanie wężownicy

Program wyposażony został w funkcję automatycznego rysowania schematu prowadzenia rur grzejnych w układzie ślimakowym.

Wężownice tworzone są we wszystkich grzejnikach podłogowych na rzutach kondygnacji z uwzględnieniem rozstawu rur zasilającej i powrotnej oraz wskazanego rozstawu między przewodami wszędzie, gdzie jest to możliwe, zarówno w strefie podstawowej, jak i w strefach brzegowych.

Program wykonuje również precyzyjne obliczenia długości wygenerowanej wężownicy.

Kontrola danych i wyników obliczeń

Podczas wprowadzania danych program prowadzi bieżącą kontrolę ich poprawności. Pozwala to na znaczne ograniczenie ilości błędów. W trakcie obliczeń przeprowadzana jest pełna kontrola poprawności danych. W wyniku kontroli danych i wyników powstaje lista wykrytych błędów, w której zawarte są informacje o typie błędu i miejscu jego występowania. Bogata diagnostyka błędów daje projektantowi możliwość dokonania pełnej oceny jakości projektu. Program wyposażono w mechanizm szybkiego wyszukiwania miejsca, w którym wystąpił błąd (automatyczne odnalezienie tabeli, wiersza i kolumny z błędnymi danymi oraz wskazanie błędnego elementu na rozwinięciu).

Wyniki obliczeń

Wyniki obliczeń prezentowane są zarówno w formie graficznej, jak i tabelarycznej. Format etykiet poszczególnych elementów instalacji może być dowolnie modyfikowany (wybór wyświetlanych wartości, koloru, wielkości czcionki itd.).

Zawartość tabel może być zmieniana (wybór pokazywanych kolumn i wierszy, wybór wielkości czcionek) oraz sortowana wg dowolnego klucza.

Tabele zawierają wyniki ogólne oraz wyniki szczegółowe dotyczące poszczególnych urządzeń i obiegów oraz zestawienia materiałów .

Na rysunkach wynikowych wyświetlają się etykiety zawierające dane charakterystyczne dla wskazanego przez nie urządzenia. Etykiety są w pełni edytowalne. Można na nich umieścić wszystkie wyniki dostępne dla danego urządzenia. Możliwość zapisywania formatów etykiet pozwala na natychmiastowe powrócenie do wybranej przez siebie formy opisu rysunku.

Wyniki obliczeń mogą zostać wydrukowane na ploterze lub na drukarce. Użytkownik może wybrać skalę rysunku oraz skorzystać z podglądu drukowania, aby stwierdzić jak rozwinięcie zostanie wydrukowane.
W przypadku gdy rysunek nie mieści się na jednym arkuszu papieru, program drukuje rozwinięcie we fragmentach, które następnie można skleić w całość. Dzięki temu, korzystając nawet z najprostszej drukarki formatu A4, można uzyskać duże rysunki. Program wyposażono również w funkcję zapisywania rysunków w DXF lub DWG. Tak zapisane rysunki mogą być następnie wczytane np. do programu Auto CAD.

Tabele z wynikami obliczeń mogą być drukowane, jak również przenoszone do innych aplikacji pracujących w środowisku Windows (np. arkusza kalkulacyjnego, edytora tekstów itd.).

Trójwymiarowa wizualizacja instalacji

Program C.O. od wersji 6.0 został wyposażony w moduł trójwymiarowej wizualizacji instalacji, analogiczny do modułu wizualizacji budynku, dostępnego w programie KAN OZC, począwszy od wersji 6.0. Dlatego nowa wersja programu KAN C.O. została oznaczona 6.0. Narzędzie to doskonale ułatwia orientowanie się w projekcie - pozwala na błyskawiczną ocenę poprawności połączeń. Istnieje możliwość przesuwania elementów instalacji w pionie.

Import podkładów budowlanych z Autodesk® Revit®

Funkcja pozwala na utworzenie w programie C.O. układu rzutów odpowiadających poziomom, na których w Autodesk® Revit® zostały zdefiniowane pomieszczenia. Przenoszenie danych odbywa się za pośrednictwem pliku wygenerowanego w Autodesk® Revit® przy użyciu wtyczki KAN gbXML.

'

Eksport projektu instalacji do Autodesk® Revit®

Funkcja pozwala na wyeksportowanie projektu instalacji do pliku, który później można wczytać do programu Autodesk® Revit® za pomocą wtyczki KAN C.O. for Revit. 

Funkcja pozwala na eksport danych lub eksport wyników. Eksport z danych pozwala na zapisanie nawet niepełnego projektu instalacji (nie przeliczającego się). Eksport z wyników pozwala na wykorzystanie w Autodesk® Revit® danych technicznych dobranych rur i urządzeń np. średnic rur, nastaw zaworów, wielkości grzejników, rozstawów rur w ogrzewaniu podłogowym. Ponadto dostępne są wielkości fizyczne takie jak np. prędkość czynnika, moc grzejnika, straty ciśnienia.

Podgląd aksonometryczny instalacji

Program C.O. w wersji 4.0. i w wersjach wyższych został wyposażony w rysunek aksonometryczny sieci przewodów, który umożliwia szybki podgląd całości instalacji oraz weryfikację wprowadzonych danych. Projektant jest w stanie ocenić prawidłowość prowadzenia instalacji poprzez weryfikację poziomów rur i innych elementów w odniesieniu do całości konstrukcji budynku. Podgląd aksonometryczny pozwala na ustawienie widoczności elementów danego typu, np. grzejników, stref pomieszczeń oraz zawężania widoku do pojedynczej kondygnacji.

Wymagania sprzętowe

Program pracuje w środowisku MS Windows (Vista, 7, 8, 8.1, 10) 32bit i 64 bit. Minimalne wymagana sprzętowe to:
- procesor 1200 MHz,
- 1 GB RAM,
- kolorowy monitor o rozdzielczości minimum 1024x768,
- 200 MB wolnej pamięci na twardym dysku,
- karta graficzna zgodna z OpenGL 2.0 i wyższymi czyli:
wszystkie nowe karty graficzne na rynku powinny spełniać minimalne wymagania sprzętowe; karty graficzne zintegrowane z płytą główną: minimum GMA 500;

Wymagania sprzętowe dla edytora 3D

Wymagania dotyczące rozdzielczości ekranu w pionie:
- minimalna - 768 punktów,
- wystarczająca do wygodnej pracy - 900 punktów,
- najwygodniejsza - 1080 punktów.

Wymagania dotyczące ustawień czcionek systemowych:
- Windows Vista, 7, 8 - czcionki "mniejsze 100%",
- Windows XP - czcionki "normalne".

Komputer powinien posiadać kartę graficzną, która wspiera technologię OpenGL w wersji:
- minimalnej 2.0,
- wystarczającej do wygodnej pracy: 3.3 i wyższej.

Jak sprawdzić jaki model karty graficznej jest na moim komputerze?
- Windows Vista, 7, 8: Panel sterowania/System/Menedżer urządzeń/Karty graficzne,
- Windows XP: Panel sterowania/System/Sprzęt/Menadżer urządzeń/Karty graficzne.